Είναι μια κατάσταση που οφείλεται σε αιφνίδια, επεισοδιακή, ταχεία και υπερβολική διέγερση που αφορά ένα σημαντικό αριθμό νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου. Εκδηλώνεται με συμπτώματα κινητικά, αισθητικά, ψυχικά, διαταραχής του καρδιακού ρυθμού και αναπνευστικής λειτουργίας, κατά την διάρκεια των οποίων μπορεί να υπάρχει ή όχι διαταραχή του επιπέδου συνείδησης (απώλεια αισθήσεων).
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, και σε ποσοστό που αγγίζει το 70%, η αιτιολογία τους παραμένει άγνωστη ακόμα και μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου και με μαγνητική τομογραφία (κρυψιγενής επιληψία).
Όσον αφορά τις περιπτώσεις που ανακαλύπτεται υποκείμενο αίτιο, τα κυριότερα είναι τα ακόλουθα:
Η θεραπεία βασικά είναι φαρμακευτική και υπάρχουν πολλές ομάδες αποτελεσματικών φαρμάκων. Όμως ,στο 30 -40% των αρρώστων αυτών δεν μπορούν να ελεγχθούν οι κρίσεις με κανένα συνδυασμό αντιεπιληπτικών φαρμάκων σε καμία δόση ή οι παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής είναι πολύ σοβαρές. Γενικά ως ανθεκτική επιληψία ορίζεται εκείνη που ενώ αντιμετωπίζεται με τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό φαρμάκων στην μέγιστη επιτρεπόμενη δόση, δεν μπορεί να ελεγχθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχει ένδειξη η χειρουργική επέμβαση.
Στόχος της είναι να αφαιρέσει την επιληπτογόνο εστία χωρίς να προκαλέσουμε βλάβη σε παρακείμενα ζωτικά κέντρα του εγκεφάλου όπως της ομιλίας, της μνήμης, της κίνησης και της αισθητικότητας. Όσο πιο σαφώς αναγνωρίζεται στον απεικονιστικό έλεγχο το υπόστρωμα που ευθύνεται για την επιληψία, τόσο καλύτερα είναι τα μετεχειρητικά αποτελέσματα. Όταν η βλάβη εντοπίζεται στην περιοχή του εγκεφάλου που αντιστοιχεί στον κρόταφο, τα αποτελέσματα είναι καλύτερα από όταν εντοπίζεται στο μέτωπο. Σε περιπτώσεις όπου δεν διαπιστώνεται συγκεκριμένη επιληπτογόνος εστία ή δεν μπορεί να αφαιρεθεί επειδή κινδυνεύουν ζωτικά εγκεφαλικά κέντρα, εφαρμόζονται μέθοδοι που αποσκοπούν μόνο στον περιορισμό των κρίσεων ( π.χ εμφύτευση διεγέρτη του πνευμονογαστρικού).
Στόχος της είναι να αφαιρέσει την επιληπτογόνο εστία χωρίς να προκαλέσουμε βλάβη σε παρακείμενα ζωτικά κέντρα του εγκεφάλου όπως της ομιλίας, της μνήμης, της κίνησης και της αισθητικότητας. Όσο πιο σαφώς αναγνωρίζεται στον απεικονιστικό έλεγχο το υπόστρωμα που ευθύνεται για την επιληψία, τόσο καλύτερα είναι τα μετεχειρητικά αποτελέσματα. Όταν η βλάβη εντοπίζεται στην περιοχή του εγκεφάλου που αντιστοιχεί στον κρόταφο, τα αποτελέσματα είναι καλύτερα από όταν εντοπίζεται στο μέτωπο. Σε περιπτώσεις όπου δεν διαπιστώνεται συγκεκριμένη επιληπτογόνος εστία ή δεν μπορεί να αφαιρεθεί επειδή κινδυνεύουν ζωτικά εγκεφαλικά κέντρα, εφαρμόζονται μέθοδοι που αποσκοπούν μόνο στον περιορισμό των κρίσεων ( π.χ εμφύτευση διεγέρτη του πνευμονογαστρικού).
Βιβλιογραφία
Δείτε τις συχνές ερωτήσεις εδώ.
Κηφισίας 296 & Ναυαρίνου 40, ΤΚ 152 32, Χαλάνδρι
Τηλ: (+30) 210 6826090
Email: [email protected]
Δευτέρα – Παρασκευή: 09:00-17:00
Designed & Created by MDesigners | Πολιτική Απορρήτου | Όροι χρήσης
