Είναι η κατάσταση που προκύπτει όταν η υπόφυση παράγει περισσότερη από το φυσιολογικό αυξητική ορμόνη και χαρακτηρίζεται από παθολογική ανάπτυξη του σώματος. Η παθολογική ανάπτυξη εντοπίζεται πρώτα στα πέλματα και τις παλάμες όπου οι μαλακοί ιστοί αναπτύσσουν οίδημα. Η σπάνια αυτή νόσος αφορά συνήθως μέσης ηλικίας ενήλικες. Εάν η νόσος παραμείνει χωρίς αντιμετώπιση, ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει σημαντική νοσηρότητα ή και θάνατο.
Η υπερπαραγωγή αυξητικής ορμόνης (GH) από τον αδένα της υπόφυσης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα προκαλεί την ακρομεγαλία. Υπάρχουν διάφορα αίτια που σχετίζονται με την υπερπαραγωγή της ορμόνης. H πιο συχνή αιτία είναι η παρουσία ενός αδενώματος της υπόφυσης που είναι ένας ιστολογικά καλοήθης όγκος της υπόφυσης που υπερπαράγει GH. Θεωρείται ότι πάνω από το 95% των ασθενών με μεγαλακρία παρουσιάζουν αδένωμα της υπόφυσης. Το υπόλοιπο ποσοστό οφείλεται σε όγκους που εντοπίζονται εκτός της υπόφυσης.
Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το πόσο καιρό ο ασθενής πάσχει από την νόσο. Τα παρακάτω αποτελούν τα πιο συνήθη συμπτώματα της νόσου
• Οίδημα των παλαμών και των πελμάτων
• Τα χαρακτηριστικά του προσώπου γίνονται αδρά καθώς τα οστά μεγαλώνουν
• Υπερτρίχωση –δασυτριχισμός με πάχυνση και μελάχρωση του δέρματος
• Αυξημένη εφίδρωση με δυσοσμία του σώματος
• Προγναθισμός
• Βράγχος φωνής
• Αύξηση των διαστάσεων των χειλέων, της μύτης και της γλώσσας
• Πάχυνση πλευρών με διαμόρφωση ενός βαρελοειδούς θώρακα
• Αρθραλγία
• Εκφυλιστική αρθρίτιδα
• Μεγαλοκαρδία
• Αύξηση των διαστάσεων άλλων οργάνων
• Διαταραχές αισθητικότητας και αδυναμία στα άνω και κάτω άκρα (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα )
• Ροχαλητό
• Εύκολη κόπωση
• Κεφαλαγία
• Απώλεια όρασης
• Διαταραχές της έμμηνης ρύσης στις γυναίκες
• Άφθονη παραγωγή γάλακτος στις γυναίκες
• Ανικανότητα στους άνδρες
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Αρτηριακή υπέρταση
Πως γίνετε η διάγνωση;
Επειδή τα συμπτώματα της ακρομεγαλείας δεν είναι ιδιαίτερα έντονα, συχνά η διάγνωσή της καθυστερεί αρκετά χρόνια. Εκτός από λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση, η διάγνωση της μεγαλακρίας βασίζεται σε:
• Διαδοχικές επί σειρά ετών φωτογραφίες του ασθενούς για να διαπιστωθούν αλλαγές στα χαρακτηριστικά του.
• Απλές ακτινογραφίες (για να διαπιστωθεί η αύξηση του πάχους των οστών ).
• Μέτρηση των επιπέδων της αυξητικής ορμόνης του αίματος.
Η επιλογή της θεραπείας βασίζεται στα ακόλουθα:
• Ηλικία, γενική κατάσταση υγείας, ιατρικό ιστορικό.
• Έκταση της νόσου.
• Ανοχή-προσωπική προτίμηση του ασθενούς για συγκεκριμένα φάρμακα-θεραπείες.
• Εκτίμηση για την πορεία της νόσου.
Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία της νόσου. Περισσότερο από το 95% των ασθενών σχετίζονται με ένα καλοήθη όγκο της υπόφυσης. Επειδή ο όγκος πιέζει την υπόλοιπη υπόφυση, η παραγωγή των υπόλοιπων ορμονών της μπορεί να επηρεάζεται. Λίγα περιστατικά μεγαλακρίας μπορεί να σχετίζονται με όγκους του παγκρέατος, των πνευμόνων και των επινεφριδίων. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει την χειρουργικά αφαίρεση του όγκου, ακτινοθεραπεία ή την χρήση φαρμάκων που αναστέλλουν την δράση της ορμόνης.
Εάν η νόσος δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να οδηγήσει σε επιδεινούμενο σακχαρώδη διαβήτη και αρτηριακή υπέρταση. Η νόσος σχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο καρδιοαγγειακής νόσου και ανάπτυξη πολυπόδων του παχέος εντέρου που μπορούν να εξελιχθούν σε καρκίνο.
Η επιλογή της θεραπείας βασίζεται στα ακόλουθα:
• Ηλικία, γενική κατάσταση υγείας, ιατρικό ιστορικό.
• Έκταση της νόσου.
• Ανοχή-προσωπική προτίμηση του ασθενούς για συγκεκριμένα φάρμακα-θεραπείες.
• Εκτίμηση για την πορεία της νόσου.
Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία της νόσου. Περισσότερο από το 95% των ασθενών σχετίζονται με ένα καλοήθη όγκο της υπόφυσης. Επειδή ο όγκος πιέζει την υπόλοιπη υπόφυση, η παραγωγή των υπόλοιπων ορμονών της μπορεί να επηρεάζεται. Λίγα περιστατικά μεγαλακρίας μπορεί να σχετίζονται με όγκους του παγκρέατος, των πνευμόνων και των επινεφριδίων. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει την χειρουργικά αφαίρεση του όγκου, ακτινοθεραπεία ή την χρήση φαρμάκων που αναστέλλουν την δράση της ορμόνης.
Εάν η νόσος δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να οδηγήσει σε επιδεινούμενο σακχαρώδη διαβήτη και αρτηριακή υπέρταση. Η νόσος σχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο καρδιοαγγειακής νόσου και ανάπτυξη πολυπόδων του παχέος εντέρου που μπορούν να εξελιχθούν σε καρκίνο.
Βιβλιογραφία
Δείτε τις συχνές ερωτήσεις εδώ.
Δείτε βίντεο με τις μαρτυρίες ασθενών μας εδώ
Κηφισίας 296 & Ναυαρίνου 40, ΤΚ 152 32, Χαλάνδρι
Τηλ: (+30) 210 6826090
Email: [email protected]
Δευτέρα – Παρασκευή: 09:00-17:00
Designed & Created by MDesigners | Πολιτική Απορρήτου | Όροι χρήσης
