Ινομυαλγία

Τι είναι η ινομυαλγία;

Είναι μια κατάσταση που μπορεί να εκδηλώνεται με πολυεστιακά εντοπιζόμενο πόνο, εύκολη κόπωση , διαταραχές του ύπνου, ακόμα και με διαταραχές της μνήμης και του επιπέδου συνειδησιακής επάρκειας του αρρώστου. Άλλες εκδηλώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ψυχολογική επιβάρυνση, διαταραγμένη λειτουργικότητα και σεξουαλική δυσλειτουργία του ασθενούς. Η παθοφυσιολογία της νόσου είναι εν πολλοίς άγνωστη, αν και θεωρείται ότι σχετίζεται με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Το 1990 η Αμερικανική Ρευματολογική Εταιρεία δημοσίευσε διαγνωστικά κριτήρια για την νόσο που περιλάμβαναν ένα ιστορικό χρόνιου και γενικευμένου πόνου και την παρουσία σε ένα δεδομένο ασθενή τουλάχιστον 11 από 18 σημεία που εκλύουν πόνο. Ο πόνος θεωρείται χρόνιος και διάχυτος όταν πληρούνται τα παρακάτω κριτήρια:

• Πόνος στην αριστερή πλευρά του σώματος.
• Πόνος στην δεξιά πλευρά του σώματος.
• Πόνος πάνω από την οσφύ.
• Πόνος κάτω από την οσφύ.
• Πόνος στην περιοχή του σκελετού του κορμού που πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον για τρεις μήνες.

Ένα σημείο του σώματος μπορεί να θεωρείται ότι εκλύει τον πόνο όταν η εφαρμογή μικρών πιέσεων σε αυτό αναπαράγει την κλινική εικόνα. Ένα άλλο κριτήριο για να θεωρηθεί ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος ότι εκλύει τον πόνο, είναι η αντίληψη της ψηλάφησης της περιοχής ως επώδυνου ερεθίσματος διότι η απλή ευαισθησία στην ψηλάφηση δεν είναι επαρκής για την διάγνωση. Άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της νόσου είναι τα ακόλουθα:

• Η νόσος δεν μπορεί να συσχετισθεί με συγκεκριμένα παθολογικά ευρήματα σε κάποιο ιστό.
• Το σύνδρομο και οι εκδηλώσεις του είναι 1,5 – 2 φορές συχνότερο στις γυναίκες.
• Υπάρχει μια ισχυρή οικογενής προδιάθεση για το σύνδρομο και τα συμπτώματά του είναι τελείως διακριτά από την κατάθλιψη και άλλες ψυχιατρικές καταστάσεις.
• Ένας αριθμός στρεσσογόνων βιολογικών παραγόντων είναι ικανός να εκδηλώσει ή να επιτείνει την εικόνα του συνδρόμου, όπως το σωματικό τραύμα οι λοιμώξεις και η έκθεση σε ψυχολογικό stress.
• Πρόκειται για μια αρκετά συχνή κατάσταση, αφού αφορά το 2 – 4% του γενικού πληθυσμού.

Τι θεραπεία προτείνεται;

Υπάρχουν πολλά φάρμακα που έχουν δοκιμασθεί με άλλοτε άλλη επιτυχία, τα κυριότερα των οποίων είναι τα εξής:

• Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά και εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης.
• Αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νοραδρεναλίνης.
• Αντιεπιληπτικά, όπως η πρεγκαμπαλίνη.