Διαβητική Πολυνευροπάθεια

Τι είναι η Διαβητική Πολυνευροπάθεια;

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια συστηματική νόσος που προσβάλλει τα περισσότερα όργανα του σώματος, κυρίως μέσω πρόκλησης διαταραχών στην μικροκυκλοφορία. Μια σημαντική κλινική εκδήλωση της νόσου αφορά την προσβολή των περιφερικών νεύρων, μια οντότητα που περιγράφεται ως διαβητική πολυνευροπάθεια.

Τι χαρακτηρίζει την νόσο;

Μια περιφερική νευροπάθεια περιφερικής εντόπισης με αβληχρή συμπτωματολογία κατά την έναρξη είναι η πιο συχνή μορφή νευροπάθειας στους διαβητικούς. Χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι ότι το περιφερικότερο τμήμα των μακρότερων νεύρων είναι αυτό που επηρεάζεται κατά πρώτον. Συνεπώς, τα πιο πρώιμα συμπτώματα αφορούν τα πέλματα και μετά η συμπτωματολογία επεκτείνεται προς τα άνω. Τα άνω άκρα εμπλέκονται αργότερα, λιγότερο συχνά και σε μικρότερο βαθμό, με την ίδια περιφερική προς κεντρική πορεία. Η πρώιμη εμπλοκή των άνω άκρων υποδεικνύει την υποκείμενη παρουσία νευροπάθειας από παγίδευση των περιφερικών νεύρων. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι υπαισθησία, αιμωδία και πόνος. Συχνά οι ασθενείς χρησιμοποιούν διαφορετικούς όρους για να περιγράψουν τους χαρακτήρες του πόνου ( καυσαλγικός, εν τω βάθει, διαξιφιστικός, διατιτραίνων ή σαν ηλεκτρική εκφόρτιση ). Χαρακτηριστικά ο πόνος είναι χειρότερος την νύχτα και εμποδίζει τον ύπνο. Συνυπάρχει υπαισθησία την οποία πολλές φορές οι ασθενείς δεν αναγνωρίζουν αν και περιγράφουν ότι αισθάνονται το δέρμα τους νεκρωμένο και σαν να φορούν κάλτσες ή γάντια. Το σύνδρομο των ανήσυχων ποδών ή οι περιοδικές κινήσεις των ποδιών κατά την διάρκεια του ύπνου είναι συχνά αλλά πολλές φορές δεν γίνονται αντιληπτά από τους πάσχοντες. Μπορεί να παρατηρηθεί αστάθεια βάδισης και περιφερική μυϊκή αδυναμία η οποία συνήθως είναι ήπια και  εμφανίζεται αργότερα, ενώ ορισμένοι ασθενείς παραπονούνται για κράμπες.

Πως βεβαιώνεται η διάγνωση;

Συνήθως οι άρρωστοι αυτοί έχουν μακρό ιστορικό αρρύθμιστου σακχαρώδους διαβήτη που σε συνδυασμό με την κλινική εικόνα θέτουν την διάγνωση. Την κλινική υποψία βεβαιώνει το ηλεκτρονευρογράφημα που μετρά την ταχύτητα αγωγής των νεύρων και αποτελεί ένα μέτρο της λειτουργικής τους κατάστασης. Αυτό παρουσιάζει μειωμένη ταχύτητα αγωγής και μείωση του ύψους των καταγραφόμενων δυναμικών, ενώ σε πιο σοβαρές καταστάσεις, οι απαντήσεις των αισθητικών νεύρων εξαφανίζονται. Το ηλεκτρονευρογράφημα των κινητικών νεύρων δείχνει επιβράδυνση της ταχύτητας αγωγής, ακόμα και σε απουσία νευροπαθητικών συμπτωμάτων, που είναι πιο έντονη σε συμπτωματικούς ασθενείς.  Το ύψος των καταγραφόμενων δυναμικών μπορεί να είναι μειωμένο σε σοβαρές περιπτώσεις. Το ηλεκτρομυογράφημα μπορεί να είναι φυσιολογικό σε ασυμπτωματικούς ή σε ελάχιστα συμπτωματικούς αρρώστους, αλλά παρουσιάζει δυναμικά απονεύρωσης σε πιο προχωρημένες καταστάσεις, πιο έντονα στα περιφερικά τμήματα των άκρων.