Ο πόνος στην ιερολαγόνια άρθρωση είναι αρκετά συχνό σύμπτωμα στους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνια οσφυαλγία. Σε παραπάνω από αρκετές περιπτώσεις, το πρόβλημα γίνεται εντονότερο λόγω λανθασμένης διάγνωσης.
Ιερολαγονίτιδα ή σύνδρομο ιερολαγόνιας άρθρωσης, είναι ένας ιατρικός όρος που περιγράφει τη δημιουργία φλεγμονής στη συγκεκριμένη άρθρωση (δεξιά ή αριστερά).
Η δυσλειτουργία της ιερολαγόνιας άρθρωσης και ο πόνος που αυτή προκαλεί, αναπαράγεται με κινήσεις που προκαλούν και στρεσάρουν την άρθρωση. Συχνά περιγράφεται από τους ασθενείς ως πόνος στη λεκάνη.
Οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις, βρίσκονται στην περιοχή των γλουτών και καλύπτονται από διάφορες ομάδες μυών και συνδέσμων. Υπάρχουν δύο ιερολαγόνιες αρθρώσεις, μία σε κάθε πλευρά της λεκάνης που συνδέει τα πυελικά οστά (οστά της λεκάνης) με το ιερό οστό.
Τα λαγόνια, είναι τα οστά που σχηματίζουν την λεκάνη. Το ιερό οστό είναι μια σύντηξη σπονδύλων που βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ακριβώς κάτω από την 5η οσφυϊκή χώρα.
Οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις μεταφέρουν οποιοδήποτε επιπλέον βάρος από τον κορμό προς τα κάτω, επειδή βρίσκονται στη βάση της σπονδυλικής στήλης. Αυτό σημαίνει ότι δέχονται μεγάλη πίεση στο πάνω μέρος του σώματος.
Έχουν επίσης πολύ ισχυρούς συνδέσμους, και χόνδρο που απορροφά τους κραδασμούς και επιτρέπει μια μικρή κινητικότητα της άρθρωσης.
Ο πόνος της ιερολαγόνιας άρθρωσης μπορεί να προέρχεται ενδοαρθρικά ή έξω από αυτήν (εξωαρθρικά), αν και συνήθως ξεκινά από το κάτω μέρος της πλάτης.
Οι ενδοαρθρικοί τύποι είναι συνήθως: λοιμώξεις, αρθρίτιδα, σπονδυλοαρθροπάθεια ή κακοήθειες, ενώ οι εξωαρθρικοί τύποι είναι πιο συχνά: κατάγματα, τραυματισμοί συνδέσμων και μυοπεριτονιών.
Μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί η αιτία του πόνου. Υπάρχουν πολλές θεωρίες, αλλά μπορεί να σχετίζονται με κακή στήριξη ή επαναλαμβανόμενες στρεπτικές δυνάμεις στη λεκάνη.
Η φλεγμονή, είναι μια άλλη πιθανή αιτία πόνου και πρέπει να υποτεθεί εάν δεν υπάρχει άλλη προφανής ιατρική κατάσταση.
Παράγοντες κινδύνου εμφάνισης ιερολαγονίτιδας αποτελούν:
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ασθενείς που παραπονιούνται για χρόνια οσφυαλγία και έχουν ήδη υποβληθεί σε επιτυχημένη επέμβαση αρθρόδεσης, παρουσιάζουν πόνο της ιερολαγόνιας άρθρωσης.
Έχει διαπιστωθεί με διαγνωστικό ενδοαρθρικό αποκλεισμό, σε συχνότητα μεταξύ 32% και 35%.
Τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της οσφυαλγίας. Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι ο πόνος στη μέση ή/και στο πόδι. Ο πόνος σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να εντοπίζεται στο γλουτό, στη βουβωνική χώρα, στο ισχίο και στο μηρό.
Η ένταση των συμπτωμάτων είναι μεγαλύτερη όταν ο ασθενής μπορεί να είναι για αρκετή ώρα σε συγκεκριμένες στάσεις σώματος:
ή όταν κάνει συγκεκριμένες κινήσεις:
Ο πόνος στην ιερολαγόνια άρθρωση, είναι συνήθως μονόπλευρος, ενδεχομένως όμως να εμφανίζεται και στις δύο πλευρές.
Είναι πολύ σημαντική η ακρίβεια της διάγνωσης, καθότι πόνος της ιερολαγόνιας άρθρωσης είναι παρόμοιος με αυτόν που αντανακλά στο πόδι εξαιτίας οσφυϊκής δισκοκήλης.
Όπως αναφέρεται παραπάνω, η διάγνωση των προβλημάτων που σχετίζονται με τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις δεν είναι εύκολος. Βασική προϋπόθεση για μια σωστή διάγνωση, είναι η μεγάλη εμπειρία του θεράποντος ιατρού.
Εκτός του ότι τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου, της ισχιαλγίας, της αρθρίτιδας ισχίου κ.α., οι απεικονιστικές διαγνωστικές εξετάσεις (ακτινογραφία, αξονική ή μαγνητική τομογραφία) δεν μπορούν τις περισσότερες φορές να καταδείξουν τη βλάβες στις αρθρώσεις.
Ακολουθεί μια λίστα με τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν για τη σωστή διάγνωση της παθολογίας των ιερολαγονίων αρθρώσεων:
Η αντιμετώπιση της ιερολαγονίτιδας και η θεραπεία της, μπορεί να βασιστεί σε συντηρητικές ή επεμβατικές μεθόδους ή στο συνδυασμό τους. Εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης. Σκοπός είναι να αποκατασταθεί η κίνηση στις αρθρώσεις με την υποχώρηση της φλεγμονής και του πόνου.
Σε περίπτωση που ο πόνος στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις συνεχιστεί για πάνω από 3 μήνες μετά τη συντηρητική αγωγή, υπάρχει η δυνατότητα ανακούφισης του με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Αυτές είναι:
Γίνεται με ακτινοσκόπηση ή με τη βοήθεια υπερήχων. Ανάλογα με τα αποτελέσματα μπορεί να επαναληφθεί σε 15-20 ημέρες. Η ανακούφιση από τον πόνο μπορεί να διαρκέσει έως και 6 μήνες, ενώ μπορεί να γίνουν συνολικά έως 3 εγχύσεις μέσα σε διάστημα ενός έτους.
Αν αποτύχει η προηγούμενη μέθοδος σημαίνει ότι η βλάβη είναι αρκετά σοβαρή και επηρεάζει σημαντικά και μόνιμα την καθημερινότητα του ασθενούς.
Με τη βοήθεια των ραδιοσυχνοτήτων, απενεργοποιούμε ή καταστρέφουμε το νεύρο που μεταδίδει το αίσθημα του πόνου στον εγκέφαλο.
Επειδή η νεύρωση της ιερολαγόνιας άρθρωσης είναι εξαιρετικά πλούσια και οι νευρικές διακλαδώσεις όχι τόσο προβλέψιμες, το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα εγγυημένο.
Όταν αποτύχουν όλες οι άλλες μέθοδοι, θα πρέπει να δοκιμάζεται, αφού αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία με ελάχιστες αναφερθείσες επιπλοκές.
Η αντιμετώπιση της ιερολαγονίτιδας και η θεραπεία της, μπορεί να βασιστεί σε συντηρητικές ή επεμβατικές μεθόδους ή στο συνδυασμό τους. Εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης. Σκοπός είναι να αποκατασταθεί η κίνηση στις αρθρώσεις με την υποχώρηση της φλεγμονής και του πόνου.
Σε περίπτωση που ο πόνος στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις συνεχιστεί για πάνω από 3 μήνες μετά τη συντηρητική αγωγή, υπάρχει η δυνατότητα ανακούφισης του με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Αυτές είναι:
Γίνεται με ακτινοσκόπηση ή με τη βοήθεια υπερήχων. Ανάλογα με τα αποτελέσματα μπορεί να επαναληφθεί σε 15-20 ημέρες. Η ανακούφιση από τον πόνο μπορεί να διαρκέσει έως και 6 μήνες, ενώ μπορεί να γίνουν συνολικά έως 3 εγχύσεις μέσα σε διάστημα ενός έτους.
Αν αποτύχει η προηγούμενη μέθοδος σημαίνει ότι η βλάβη είναι αρκετά σοβαρή και επηρεάζει σημαντικά και μόνιμα την καθημερινότητα του ασθενούς.
Με τη βοήθεια των ραδιοσυχνοτήτων, απενεργοποιούμε ή καταστρέφουμε το νεύρο που μεταδίδει το αίσθημα του πόνου στον εγκέφαλο.
Επειδή η νεύρωση της ιερολαγόνιας άρθρωσης είναι εξαιρετικά πλούσια και οι νευρικές διακλαδώσεις όχι τόσο προβλέψιμες, το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα εγγυημένο.
Όταν αποτύχουν όλες οι άλλες μέθοδοι, θα πρέπει να δοκιμάζεται, αφού αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία με ελάχιστες αναφερθείσες επιπλοκές.
Βιβλιογραφία
Σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει ιστορικό κάκωσης από τραυματισμό, παρατηρείται περισσότερο σε μεσήλικες γυναίκες, εφήβους και εγκύους.
Αποφύγετε δραστηριότητες που καταπονούν τη λεκάνη ασύμμετρα, όπως η ποδηλασία, η ορειβασία, το ανέβασμα σκάλας ή η πολύωρη ορθοστασία. Ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης, πιθανότατα θα έχετε ενόχληση και στις πιο απλές κινήσεις, όπως π.χ. όταν φοράτε τις κάλτσες σας ή όταν γυρίζετε πλευρό στο κρεβάτι.
Δείτε βίντεο με τις μαρτυρίες ασθενών μας εδώ
Κηφισίας 296 & Ναυαρίνου 40, ΤΚ 152 32, Χαλάνδρι
Τηλ: (+30) 210 6826090
Email: [email protected]
Δευτέρα – Παρασκευή: 09:00-17:00
Designed & Created by MDesigners | Πολιτική Απορρήτου | Όροι χρήσης
